این جوینت‌ونچر که به شکل ۵۰-۵۰ بین هر دو برند تقسیم شده، به رنو اجازه می‌دهد که هزینه‌های عملیاتی خود را کاهش دهد، به بازارهای جدید دسترسی پیدا کند و فروش خودروهای درون‌سوز احتراقی خود را که بخش قابل‌توجهی از کل درآمد برند را تشکیل می‌دهند، تقویت کند. نزدیک به ۹۳ درصد از کل خودروهای جدید فروخته‌شده توسط رنو در سال ۲۰۲۳، از محصولات احتراقی و هایبریدی بوده است.

از پیشرانه‌های تولیدشده توسط جوینت‌ونچر جدید در محصولات برندهای هر دو گروه رنو و جیلی مثل ولوو، پروتون، نیسان و میتسوبیشی استفاده خواهد شد. انتظار می‌رود که قراردادهایی با شرکت‌ها و برندهای دیگر دنیای خودرو و حتی صنایع دیگر هم بسته شود. بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت دنیا یعنی شرکت سعودی آرامکو اولین بار در اوایل سال گذشته از علاقه خود برای همکاری با این جوینت‌ونچر خبر داد و احتمال دارد که در آینده‌ای نزدیک، برنامه این کمپانی برای سرمایه‌گذاری در جوینت‌ونچر رنو و جیلی اعلام شود.

آن بخش از کسب و کار جدید که توسط رنو مدیریت می‌شود، برند HORSE نام خواهد داشت و دفتر مرکزی آن در مادرید، اسپانیا است. بیش از ۹ هزار کارمند سابق گروه رنو قرار است در ۸ مرکز تولیدی برند جدید کار کنند و انتظار می‌رود که ظرفیت تولیدی این مراکز روی هم رفته، ۳.۲ میلیون دستگاه خودرو در سال باشد. کمپانی همچنین در کشورهای دیگری مثل آرژانتین، برزیل، شیلی، پرتغال، رومانی، اسپانیا و ترکیه نیز حضور فعال و مستمر دارد و ۳ مرکز تحقیق و توسعه را هم مدیریت خواهد کرد.

پاتریس هایتل، مدیرعامل اجرایی برند HORSE سال گذشته و در زمان اعلام همکاری جیلی و رنو گفته بود: «در سال ۲۰۴۰، خودروهای احتراقی و هایبریدی همچنان بیش از ۵۰ درصد فروش کل جهانی را در اختیار خواهند داشت. برند HORSE قصد دارد با ارائه راهکارها و پیشرانه‌های کم‌مصرف و با آلایندگی کم، راهبر بازار در این گروه و کلاس محصولات باشد.»